این روزها بوی بهار همه جا را گرفته است و همه جا می شود بهار را حس کرد. امروز به کوه رفتم تا هم مقداری قدم بزنم .به چشمه ی بالای کوه بروم آب گوارایی بنوشم و مهم تر از همه می خواستم گل بنفشه ی کوهی بچینم که این روزها عطرش همه جا را گرفته است و عطرش انسان را مست می کند .

وقتی در کوه قدم می زنی همه جا گلهای رنگارنگ را می بینی گلهای زرد. آبی . بنفش همه جا را پوشانده است مخصوصا گلهای صورتی قشنگی که در دره ها روییده و بیشتر درسنگها رشد کرده. آدم لذت می برد از این همه زیبایی.

همینطور که قدم می زدم به یاد یک ماه پیش افتادم. یک ماه پیش هم قدم میزدم اما در ساحل و درکنار تو. امروز تنهایم و با تنهایی خویش قدم می زنم. با یاد تو آواز می خوانم و گلهای زیبای بنفشه می چینم. این گلها دم کرده اش را خیلی دوست دارم. چقدر جای تو خالی ست باورت نمی شود چقدر دوست داشتم تو هم بودی و با هم به کنار چشمه ی قدیمی می رفتیم.آبی می نوشیدیم و شاید هم با هم چای دم می کردیم و می خوردیم.

یاد تو با من هست. با یاد تو خوشم و اینجا در میان کوه کنار چشمه نشسته ام و به یاد تو هستم. گلهای بنفشه کوهی را به تو تقدیم می کنم و به این امید که روزی با هم به کوه برویم و گلهای بنفشه ی کوهی بچینیم در کنار چشمه نشسته و چای بخوریم.